فست فود اینترنتی

بعضی می گویند برخلاف قبل اما؛ فعالیت تارنگار چل چو این روزها بیشتر شده و در مقایسه با سالهای قبل در این ایام می توان گفت از ده درصد به هشتاد تا نود درصد رسیده 

با وجودی که آمارها تقریبا همین را میگویند اما من جور دیگر فکر میکنم؛ وبلاگ شخصی وقتی به جایی وابسته نباشد و فقط حرفهای دل نویسنده اش را بیان کند قطعا فراز و فرود خواهد داشت؛ چرا که تمام اینهابستگی به حال روحی و روانی نویسنده دارد و بسیاری فاکتورهای شخصی دیگر؛ تنها دلیلی که می توانم برای این فراز و فرودها بیان کنم شاید چشیدن مزه ی قسمت عمده ی "فست فود اینترنتی" باشد!! 

فست فود اینترنتی این روزها غذای روح و حتی جسم بیشتر آدمها است که شامل محتوای بیشماری است که هر کس با توجه به مزاجش از آنها بهره می برد 

به جرات می توام بگویم اکثر این سوراخ سُمبه ها را گشته ام و از هر لُقمه قسمتی را امتحان کردم اما هیچ کجای  این فست فود طعم این قسمت را که آشپزش علیرضا شیرازی است، ندارد   

گویا ماندگاری فست فود شیرازی در قیاس با فست فودهای اجتماعی و غذاهای ارتباطی نظیر انواع مسنجرها و حتی سرویس هایی که گوگل ارائه می کند ده به یک است ...

شما می توانید در هنگام صرف چنین فست فودی به تفکر فرو بروید؛ تامل کنید؛ یا حتی بروید در مورد چیزی تحقیق کنید و برگردید بدون آنکه فست فودتان سرد شود ...

این گرمی دائمی اگر چه کاذب است اما بهتر از خوردن یک ساندویچ همبرگر یخ زده فیس بوکی است.

بعضی بر این باورند که هر قسمت از این فست فود اینترنتی ارضا کننده ی یک نیاز خاص است و هرکس به فراخور حالش از آن استفاده می کند؛ این درست است اما ارتباط بیش از حد مجازی با اطرافیان انسان را از ارتباطات واقعی دلسرد و دلزده میکند ...

گاهی خوب است انسان بدون برنامه ی قبلی هوار شود سر فک و فامیل و از نزدیک احساسشان کند تا آنکه پنجره ی چت فیس بوک یا اسکایپش را باز کند و حرفهایش را تایپ کند ...

ارتباط وبلاگی؛ اگر چه ارتباطی احساسی نباشد اما مانگار است 

حتی همین میکسیشن های به ظاهر معمولی کمش؛ یا حتی تحلیل های اقتصادی علیرضا صاحبی؛ یا دری وری هایی که سعید گاه و بی گاه در وبلاگش می نویسد و فقط خودش می فهمد؛ همه ی اینها شاید مقطعی باشد و به فراخور همان حال نوشته شده باشد اما من حس میکنم یک روز خاطره ای را زنده می کند و حتی اگر خاطره اش زیاد هم شیرین نباشد بعدها شیرین می شود ...

اینها را گفتم تا یک بار دیگر بر مواضع خود در قبال چل چو تاکید کرده باشم ...

من بعد هم فقط بنده را در همین چل چو خواهید دید ولاغیـــــــــــــــر ... البته در فضای مجازی وگرنه در دنیای واقعی هر وقت خواستید می توانید با 1500 تومان ناقابل بنده را زیارت کنید

 اگر کرایه آژانس هم چون مرغ و ماهی و پسته و برنج گران نشود البته ...