برزخی از جنس بهـــــــار

هر سال در چنین ایامی در برزخ قشنگی بسر می برم! 

برزخی بین نو و کهنه 

خستگی و آرامش 

....

و خیلی چیزهای دیگه! 

حال و هوای شهر این روزها خیلی صمیمیه البته تو ظاهر؛ اما باطن رو نمی شه نادیده گرفت 

باطنی که طبق معمول چهره قشنگی نداره 

با اینکه همه چیز در ظاهر خوب و مرتبه اما گاهی می شه این جمله رو حس کرد : بابا نان ندارد ...!!!

دلم می خواست همونطور که قول داده بودم تو این پست قدری برگردم به سرزمین اجدادیم" هندوستان" ؛ و براتون از هزاران فیلم هندی که تو اطرافمون میگذره بگم؛ اما شب عیدی درستش نیست حال دوستان گلم رو که یک سال دیگه منو تحمل کردند بگیرم.

امسال؛ چهارشنبه سوری با بقیه سالها فرق داشت! صدای ترق و توروق و نور آبشار و آتیش؛ منور های رنگی همه اینا از اونجایی که من هستم؛شهر رو قشنگتر کرده بود 

از همه مهمتر وقتی با خونواده یه آتیش کوچیک درست کنی و دور همی شادی کنی یه حال معنوی باحالی به آدم دست می ده؛ اونوقته که تو جمعیت جای خالی خیلی ها رو می تونی ببینی!

خیلی هایی که قدری دورتر کنارت بودند و حالا نیستند

خوشحالم؛ تو مملکتی زندگی می کنم که با همه گرفتاری و مشکلاتش می شه شادی کرد! میشه رقصید! میشه خوش بود و به همه بدبختی های عالم دهن کجی کرد

سالها پیش وقتی غمی تو دلم لونه می کرد؛ خیال می کردم دنیا به آخر رسیده و زانوی غم تو بغلم بهترین همراه و بهترین تکیه گاه بود !! اما چند سالی هست که غصه خوردن رو یادم رفته! فراموش کردم چطوری می شه غمگین بود و غصه خورد ...

اینا همش دلیل داره و به نظرم دلیل عمده اش؛ بودن در کنار شما عزیزان دلمه و بس ...

شمایی که سالهاست باهاتون همخونه شدم؛ هم خونواده ...

شمایی که با وجود همه مجازی بودنتون یه قسمتی از زندگیم شدین! که اگه نباشید اونوقته که غم عالم می ریزه رو دلم ...

شمایی که منو تحمل می کنید و  وقت می ذارین تا نوشته های صدمن یه غاز منو بخونید ...

شمایی که گاهی وقتا می دونم و می فهمم که بدجور باهاتون شوخی می کنم اما اونقدر قلب بزرگی دارین که همه رو به سادگی من می بخشید 

باور کنید کلمات از گفتن یک درصد از احساسم غاصرند!

ممنون و مدیون شما هستم خانواده مجازی من ...

آرزوی قلبی من سلامتی و سربلندی همه شما؛ مخاطبین گل چل چوست؛ امیدوارم سالهای سال در کانون گرم خونواده اتون با خوشی زندگی کنید و همه لحظات عمرتون مثل برزخ قشنگ ما ؛ پر از مهربونی باشه ...

عیدتون مبارک ... سرتون سبز ...لبتون خندون ...

مراقب خوبی هاتون باشید ...

پ.ن:

تا شیشم فروردین 91 تنهاتون می ذارم ولی اگه عمری باقی بود در سالی جدید با روحیه ای جدید و نوشتاری جدید مهمون خونه های گرمتون خواهم بود ...

برام بنویسید "چل چو" تو سال 90 چطور بود ؟ چقدر تا اونی که باید باشه فاصله داره؟ و خلاصه هر حرف نگفته ای از تعریف و تمجید تا فحش و ناسزا دارید برام بنویسید؛

 در ضمن می تونید نظراتتون رو از طریق سامانه پیام کوتاه :30005711371371 هم ارسال کنید ...