صفحه اول ...
با آرزوی سالی همراه با سلامتی و سربلندی برای همه شما عزیزان به اطلاع می رسانم زین پس همراه با بهار طبیعت و همگام با شما ؛ آغاز خواهم کرد دفتر دیگری از چل چو را و با نام و یاد پروردگار زمین و زمان ورق می زنم اولین برگ این دفتر ...
یا مقلب القلوب ! اینک این دفتر را به نامت ورق می زنم تا اگر عمری باقی بود و مجالی جاری ، بنگارم به عشق دیارم و به عشق مردمانش که هرچه دارم از صفا و لطفشان دارم ؛ توانم بده تا بتوانم لبحندی بنشانم و دلی خوش سازم و تا آن هنگام زنده ام بدار که توان خنداندن دارم ...
کم کم داشت از راه می رسید که از خواب بیدار شدم ! طنین زیبای یا مقلب القلوب فضای شهر را پر کرده بود
آرام آرام لباس پوشیدم و راهی شدم
عادت کردم هر سال را در کنار صحن و سرای با صفایش آغاز کنم
امسال یاد گرفته بودم در بهترین لحظات روحانی عمرم تنها برای دیگران دعا کنم و از خدا خواستم این مردم را سالی نیکو دهد با دلی خوش ! اگر ریا نباشد برای دشمنانم بیشتر از دوستانم دعا کردم تا از فرط دلخوشی مجالی برای دشمنی نداشته باشند !
و بالخره از راه رسید ... سال 90
منتظرم باشید همین یکی دو روز کلی با هم خواهیم خندید !
پ .ن :
کمش عزیز ؛ از پشنهاد خوبتان مبنی بر احیای نگارشات قدیمی مشعوف گشتم و پستهای قدیمی شما و خاله خانم و دلتنگ را بارها خواندم و یاد روزهای رفته را در دلم زنده کردم اما هرچه گشتم تا برای نوروزتان از میان پستهای خاک خورده یخدانم ،چیز دندان گیری پیدا کنم چیزی جز خجلت نیافتم چنانچه به دلیل تالمات روحی نتوانستم ذیل نگارشتان امضایی بزنم بدینوسیله پوزش می خواهم
من که امسال خوانسار نبودم که برم اونجا تازه موقع تحویل هم خواب بودم!!!
مثل همیشه باصفا هستید
مطالبی که می نویسید فوق العاده بوده و هست و خواهد بود
همیشه پایدار باشد چل چو و نویسنده اش!!!