مکه همین جاست در خانه خودمان ...

احرام دگر بند ببین یار کجاست ...

این روز ها (دو سه روز گذشته ) مصادف بود با بازگشت تعداد کثیری از حجاج خوانساری که مشرف به حج عمره شده بودند و به قول معروف بازار حاجی خوری داغ بود !

شاید شما هم جزو کسانی هستید  که شاهد بازگشت عزیزان خود از این سفر معنوی و به یاد ماندنی  بودید و شاید هم خود شما جزو حجاج ...

خوشبختانه در عصر ما با وجود تحولات ارتباطی و رایزنی های سازمان حج و زیارت همه ساله شاهد اعزام تعداد قابل توجهی از عشاق حرم امن الهی به مدینه منوره و مکه مکرمه  هستیم  این آرزوی بزرگ آرزوی اکثر قریب باتفاق  مسلمانان  بالاخص ایرانیان و بچه شیعه هاست .

 

 

اما ...

رفتن به چنین سفرهایی بر دو اصل مهم استوار است 1 -  لیاقت  2 -  تمکن مالی

قضاوت این قضیه نه در حد من  بلکه هیچ بنده ای در حد و اندازه های این نیست که بتواند در این خصوص ابراز نظر نماید تنها ذات لایزال الهی است که  خوب و بد این قضیه را تشخیص خواهد داد .

با عقل الکن من زمانه  به صورتی است که تمکن مالی بر لیاقت پیشی گرفته و هرآینه آنان که  لیاقت دیدار خانه خدا را دارند در آرزوی دیدار یار تا زمان فرارسیدن مرگشان خواهند بود .

الغرض :  عزیزانی که مشرف به دیدار حرم امن الهی گردیده اید کعبه تنها نشانه ای است برای گم نکردن راه لزومی ندارد که شما به تبع  وضع مالی خوبی که دارید هر سال این مسیری را که برای پیوستن به حق تعالی طی کرده اید  برگردید نشانه را ببینید و دوباره در مسیر رسیدن به آخرت قدم بردارید .

این مثل کسی است که مقصدش  تهران است و هنگاهی که از خوانسار حرکت می کند دلیجان را نشان می کند تا گم نشود آنوقت تا قم می رود و دوباره برمی گردد دلیجان را نظاره می کند تا ببیند سرجایش است یا نه و دوباره طی طریق می کند  .

بگذارید این آرزو آرزویی باشد که در زمان حیات نصیب  همه مسلمانان گردد .

به قول قدیمیها مکه همین جاست در خانه خودمان ...

چشمها را باید شست ...

جور دیگرباید  دید ...