ننه من غریبم ...!

 زمانی  نادر شاه افشار ؛ به قصد کشور گشایی  به هندوستان حمله کرد  و کلی غنیمت با خودش  آورد ، یکی از اون غنیمت ها جد بزرگوار بنده بود !

می خوام بگم از اون زمان کلا سیستم ایران و ایرانی عوض شد

آقایون و خانومای ایرانی توجه کنند که  با ورود جد بزرگوار ما که یکی از مهاراجه های کله گنده هندوستان بوده ، کلی حال بهتون دادیم ، تازه بعداز اون خدا بیامرز هم سلسله جلیله ما ادامه پیدا کرد تا رسید به بنده

گل سر سبد دنیای واقعیتون بودم که هیچ ، دنیای مجازیتون رو هم مزین کردم

البته منت نمی زارم ها شما استحقاشو داشتین !

بهتون می ارزید که  بنده و خاندان محترم این همه راه رو از هندوستان اومدیم تا دهستان ایران رو یه صفایی بدیم

داشتم فکر می کردم اگه به جای ایران می رفتیم یه کشور دیگه ...! مثلا ... ایتالیا ، اونوقت به نظر شما فرهنگ و مراوده  ایرانی دستخوش تغییر نمی شد ؟

از اینا گذشته واستون سخت نبود یه همچین ستاره ای به جای اینکه تو ایران بدرخشه ، آسمون شهر رم رو روشن کنه ؟

چرا خوب سخت که بود ، درک می کنم  !

حالا زیاد بهش فکر نکنید ، خودتون رو هم عذاب ندین فعلا که نرفتیم ایتالیا ...

فقط نمی دونم  با برو بیایی که جد بزرگ بنده داشته  ، چرا ما تو این مملکت واسه خودمون کسی نشدیم ؟

اگه سیکل رجال اجتماعی رو ( ابوی بزرگ بنده جزو رجال سیاسی نبوده یقینا)  تو ایران مرور کنیم  ؛ نوه و نتیجه و نبیره و ندیده و الی آخر  واسه خودشون کسی بودن ،  این آخریها هم اگه اسمی ازشون نبوده  یا زیرآبی رفتند ، یا اینکه به عنوان مغز متفکر فلنگو بستن و  به قول امروزیها جزو فرار مغزها بودند ( حالا ممکنه اصلا مغزم تو کله  پوکشون نبوده ها ...)

خلاصه اینکه  بنده  اگر خودم هم کاره ای نیستم و نبودم ، حداقلش اینه که ابوی  از مفاخر ایران بوده و اگر تعریف از خود نباشه  از رجال هندوستان بوده و هست !

حالا چرا هست ؟ عرض می کنم

دوستانی که به هندوستان سفر کرده باشند حتما می دونند که یه دانشگاه و یه بیمارستان  در شهر بمبئی  به نام جد بزرگوار ما هست و قدمت چند صد ساله داره

اگر اسم این دانشگاه و بیمارستان رو کسی می دونه پیام بزاره  و جایزه بگیره ...