واقعیت تلخ ...

عرض سلام و ادب و احترام حضور دوستان و همراهان خوانسار در آینه تصویر :

انگیزه یک عکاس برای عکس گرفتن به شرایط محیط و همینطور سوژه های موجود برمی گرده اما روحیه عکاس هم در این قضیه دخیل خواهد بود :

شهرمون با وجود کم آبی و عدم بارندگی لازم تا اواسط خرداد چهره طبیعی و همیشگیش رو حفظ کرد اما باور کنید در این دو سه روز تعطیلی ناباورانه تبدیل به کویری شد که دل هر بیننده ای رو به درد میاره گرمای هوا و پایان پذیرفتن ذخائر زیرزمینی در دوسه روز گذشته چهره شاداب خوانسارمون رو کلی عوض کرده می دونم که همه اینا واسه یه عکاس سوژه های خوبیه اما قبول کنید که این نوع سوژه ها با روحیه بنده اصلا جور نمی یاد .

نمی خوام باور کنم که این مناظر تلخ چهره شهر عزیزم خوانساره امیدوارم روزی برسه که اینجا مثل گذشته باصفا و سبز باشه ...