چقد میدی گریه کنی؟!
با درود فراوان ....
و خداوند انسان را آفرید ...
متاسفانه کسی از آن دوران زنده نمونده، ولی شواهد حاکی از اینه که فرمودند: بروید، بخورید، بیاشامید ولی اصراف نکنید ...
اینکه خدا انسان را فقط برای خوردن آفریده باشه با عقل جور در نمیاد یه جورایی ضایع است اصلا!!!
اما می شه برداشت کرد منظور خدا این بوده که این دنیای رو برا شما ساختیم برید خوش باشید فقط زیاده روی نکنید! هیچ کجا خدا نگفته شما را خلق کردیم که بروید گریه کنید!
مسلما" وقتی اول خلقت قابیل و هابیل سر اینکه زن کدوم خوشگل تره با هم دعواشون میشه و یکیشون این وسط کشته می شه، تا آخر خلقت هم ظلمهای زیادی این وسط روا شده و خیلی ها در طول تاریخ دستخوش این ظلمها شده و جونشون رو از دست دادن ..
تو شریعت ما از زمان پیغمبر تا الان یازده تا امام همراه با نوادگانشون اومدند و ما به جای پرداختن به فلسفه اومدنشون منتظریم سالگرد شهادتشون برسه و بزنیم تو سرو کله خودمون!!!
به جای بزرگنمایی ِ تعلیمات و دستورات خداوند روزهای شهادت و غم و اندوه رو بزرگ می کنیم؛ انگار هرچی بیشتر گریه زاری کنیم بیشتر به خدا نردیک می شیم!
تا ده سال پیش دو تا روایت در مورد زمان شهادت بانو فاطمه زهرا(س) وجود داشته که یکیش مربوط به اهل سنت بوده و یکیش مربوط به شیعیان یعنی در کل دو روز!! اما چند سالیه که روز به روز بر تعداد این روزها اضافه می شه ... افراطیون به جای پرداختن به اصل قضیه تعداد روزهای غم و اندوه رو بیشتر کردند ...
این قضیه تو تربیت بچه هامون هم داره تاثیر می ذاره ... وقتی به جای تعلیم فلسفه خلقت و وجود خالق بی نیاز؛ بچه دو ساله رو مجبور می کنیم بزنه به سینه اش و حسین حسین بگه، فکر می کنیم خوب تربیتش کردیم و همین روزا با ائمه محشور می شیم ...
باور کنید بنده نه کافرم، نه جزو منحرفین دینی؛ حرف من فقط یه چیزه : خدایی که انقدر مهربون و رئوفه، خدایی که در راس همه چیز قرار داره انسان رو خلق نکرده تا بیاد روی زمین گریه زاری کنه ...
جایی هم نخوندم کسانی که میخندند وارد جهنم می شن و کسانی که گریه می کنند صاف می رن وسط حوریا ...
دیروز داشتم فکر می کردم اگه جوونهای ما اجازه ابراز وجود تو عرصه های هنری رو داشتند انقدر مداح و تعزیه خون زیاد نمی شد؛ یکیش همین دوماد خودمون اگه میتونست صداشو یه جایی عرضه کنه مجبور نبود هفته ای دوشب همشیره بنده رو تنها بزاره بره گریه کنه ... هرکس بخواد خواننده بشه باید بره کلی هزینه کنه پول آهنگساز بده و هزار کوفت و زهر مار دیگه آخرش هم اگه معروف بشه فوقش یه کنسرت می ذاره ملت یکم شاد می شن ته ته اش یه ملیون فوقش دو ملیون گیرش میاد ولی کافیه بره دویست سیصد نفر رو به گریه بندازه کلی عزت و احترام بهش می ذارن بعدش هم واسه چهارشب اونم فقط شبی دو ساعت ده ملیون تومن بهش می دن به اضافه کلی گز و عسل و ....
داشت یادم می رفت، تنها جایی که دیدم ملت وقتشون و پولشون رو هزینه می کنند که برند تو یه شهر دیگه گریه کنند خونساره خودمونه!! همین چند وقت پیش یکی از دوستان می گفت میخوان مینی بوس بگیرن برن کاشون حاج نمی دونم چی شی می خواد بخونه خیلی هم صداش خوبه !!!!!!!!!!
پ.ن:
کمش پست جالبی زده در مورد دلایل گریه کردن برای فقدان عزیزان پیشنهاد می کنم بخونید
توی مراسم عزاداری هم دلایل زیادی وجود داره برای گریه کردن، که یک درصدش شامل ظلمی می شه که بر ائمه رواشده اما بقیه اش دلایل شخصیه ...
وقتی آدم این ساختمان به این مجهزی و تمیزی رو میبینه که افتاده دست کیا و پرسنلش که 90درصدش غیرتخصصی و مبتدی هستند واقعا گریه واجب میشه ..... خواستی بری گریه کنی بقیه ادارات شهرمونم یه سر بزنی دست خالی بر نمیگردی