وصیت نامه ی واقعی
با سلام و احترام!!
( نمی دونم واقعا احترام قبل از مرگ لازمه یا نه؟! یعنی آدمی که داره می
میره براش مهمه محترم باشه یا نه؟ در کل فی نفسه این احترام رو همینجوری
لفظی هم که شده بپذیرید)
احتمالا" وقتی این نامه رو می خونید بنده در این دنیا نیستم بلکه در اون دنیا هستم مگه اینکه اتقاق دیگه ای بیافته و قطع به یقین هر چی تا حالا به خوردمون دادند خالی بنده بوده باشه!! حالا در هر حال ما اینا رو می نویسیم اگه راست بود و رفتیم اون دنیا که لاقل یه چیزی نوشتیم یه مدت سرتون گرمش باشه و تو فیس بوک و توییتر به اشتراک بذارید ملت بدونن چقدر من اینده نگر بودم و خبر داشتم که بالاخره می میرم!! اگرم خالی بندی بود که بعد از هزارو چهارصد سال همین می شه مدرک برای زودباوری نسل ما !!
بعد از اینکه خبر درگذشت بنده رو شنیدید یه نفر رو بفرستید کافی نت متن این وصیت نامه رو پرینت بگیره تا مو به مو اجرا بشه!
مدیونید اگه غیر از این کنید چون می گن اگر وصیت نامه متوفی اجرا نشه تنش توی قبر می لرزه! بعد عمری جون کندن و زحمت حالا که فرصتش پیش اومده بگیرم تخت بخوابم انصاف نیست تا آخرت بندری برقصم !!
یه عده هستند وقتی می فهمند یکی از آشنایان مُرده سریع می رن حموم و ریش
و پشماشونو می تراشن و یه پیرهن نیمدار رنگ و رو رفته می پوشن که کسی شک
نکنه! اینا رو اذیت نکنید اینا یه مشت گدا گشنن که اگه بدونن طرف قراره کی
مرحوم بشه از یه هفته قبلش هیچی نمی خورن! بزارین هرچی دلشون می خواد بزنن
تو سرو بارشون، این برای سوزوندن کالری های قبلیه که حسابی جا باز کنن واسه
نهار بعد از کفن و دفن!
بنده در دوران زندگی هفته ای شیش بار می رفتم حموم! به اون مردک مرده
شور یه پولی بدین بگین تمیزه! یه آب سرتاسری مدل اتوبوسی بپاشه به ما
کافیه، تو کل عمرم کیسه نزدم به بدنم که پوستم خراب نشه! نمی خوام حالا که
دیگه دارم برای همیشه می رم کیسه ای رو که تا حالا به هزار نفر زدند و پر
از میکروب و مرضه بکشه به بدنم
به اندازه کافی عکس تو مدلای مختلف دارم فقط کافیه تو گوگل اسممو سرچ
کنید بالای دویست سیصدتا عکس آتلیه ای با کیفیت هست، بیخودی نرین پول بی
زبون رو بدین به ممد منصوری!!
یه آگهی کلی ترجیحا" سایزA3 با یکی از عکسای قشنگ سفارش بدین و بالاشم
بنویسید " هرگز نمیرد آنکه دلش زنده شد به عشق" از این آگهی دسته جمعی ها
نزنید به دو دلیل اولا" همش خالی بندیه دوما" پولشو خودمون باید بدیم اسم و
رسمش واسه شورای شهر و شهرداری و بقیه است
جلوی خونه رو هر نیم ساعت به نیم ساعت آب و جارو کنید و چراغونی فراموش نشه
از
تجمع آدمای بیکار جلوی در به شدت جلوگیری کنید اصلا همون اول تو مراسم کفن
و دفن اعلام کنید همه برن لباس مشکیا رو در بیارن و کسی هم حق نداره به
هوای من مرخصی بگیره
ازهمین تریبون به تمام واحدهای دولتی و غیر
دولتی اعلام می کنم حق ندارین کسی رو به هوای فوت بنده بفرستید مرخصی
بزارید چرخای صنعت و اقتصاد بچرخه مملکت فلج نشه
یه نامه ی جداگونه نوشتم برای دکتر روحانی بلافاصله بعد از مراسم کفن و دفن بفرستید پاستور نهاد ریاست جمهوری!
چیز خاصی نیست زیادی کنجکاوی نکنید انصراف نامه یارانه است یه موقع درشو باز نکنید
از
دوستان اصولگرا اگر کسی اومد برای عرض تسلیت پیش خودتون فکر نکنید توی
دلشون خوشحالن به همشون احترام بذارید و اگه را دستتونه بفرستینشون بالای
مجلس
بزارید همه بدونن من چه در دوران عمر با عزتم و چه بعد از اون با هیچ جناح و حزب و دسته ای مشکل نداشتم
یکی
از ارزوهام این بوده که کاندید شورای شهر بشم اگه تا اون زمان شده بودم که
هیچ وگرنه تو اولین انتخابات شورا به صورت نمادین اسم منم بنویسید و برام
تبلیغ کنید رای هم نیاوردم، نیاوردم فدای سرتون
ریز تمام
صورتجلساتی رو که رفتم آرشیو کردم تو کمد لباسام کِشوی دومه بعد از مراسم
چهلم ببرید مرکز اسناد و مدارک سازمان ثبت اسناد بگین منتشر کنند شفاف سازی
بشه
اگه یه روزی ثابت شد زیر مرزنگشت یه غار بزرگ در حد غار
علیصدره بدونید اولین تئوری وجود این غار رو من دادم اسنادش هم موجوده هم
تو چل چو نوشتم هم تو روزنامه میر هم خبرگزاری مهر منتشرش کرده
به
جزئیات زیاد کاری ندارم هر جور صلاح می دونید مراسم بگیرید فقط ماست مالی
نکنید به قد یه مراسم آبرو مند براتون پول گذاشتم که خرج کنید
اگه مسکن مهر رو دادند و فاضلابش هم اوکی شد و قسطهاش هم تموم شد نوادگانم بفروشن به نسبتی که قانون گفته بین خودشون تقسیم کنند اگر فروش هم نرفت بدین اجاره مبلغ اجارشو خرما بگیرین بیارین سرخاک بازم اگه کسی زیر بار اجاره کردنش نرفت یه صدتایی جوجه رنگی بگیرین بریزین تو خونه آب و دونشونم بدین هرکی هم اعتراض کرد بگین چاردیواری اختیاری!
نماز و روزه هرچی گرفتم که معلومه هرچی هم مونده خودم جوابشو پس می دم احتیاجی نیست ولیعهدم جور منو بکشه
هرکی یه تومن طلبکاره بیاد سه تومن بگیره هرکی هم بدهکاره فدای سرش حلالش کردم
بعد
از من همه کاره ی چل چو ولیعهدمه یوزرنیم و پسوردش رو هم توی یه بازو بند
چرمی که از پدرم به ارث رسیده نوشتم دادم مادرش وقتش که شد خودش بهش می ده
خنده و مسخره بازی تو تمام مراسم بنده از کفن و دفن گرفته تا چهلم و سالگرد آزاده بزارین جوونا خوش باشن
پول بی خودی بابت مداح ندین اهالی محل رو هم تو زحمت نندازین یه مراسم ساده بگیرین بشینین دور هم تعریف کنید
یه
واقعیتی رو هم باید بگم : سالها پیش یه بچه ی یه ساله رو از تو جوب پیدا
کردم بردم وادشت گذاشتمش در یه خونه تا الانم هواشو تا جایی که می تونستم
داشتم
خونواده خوبی بزرگش کردند و بعدها هم شد دبیر زبان اسمش رو گذاشتم خسرو و روی یه کاغذ نوشتم و گذاشتم پر قُنداقش
فقط خواستم بدونه پدر و مادر واقعیش الان اُتریشن اگه خواست بره دنبالشون آدرسشون رو دادم به قربانی پور شورا
بهش بگین حلالمون کنه اگه من به دادش نمی رسیدم معلوم نبود الان چه بلایی به سرش اومده بود
خوب دیگه بیشتر از این بنویسم ممکنه بگین دیر مُردم و گور به گورم کنید
در همین حد کافیه اینم بگم این وصیت نامه رو در سلامت کامل نوشتم پس خیالتون راحت چرت و پرت نیست
همشو مو به مو اجرا کنید وگرنه اومدین اینجا می دم پدرتونو در بیارن
مراقب خوبیهاتون هم باشین ما مراقب نبودیم مُردیم :)
بعضی از این نوشته هاتون جالب و قابل تامّل بودند.. جایی که از پول دادن های بی جهت، تعطیلی های بی دلیل، دوری از جناح بازی و .. نوشته شد. اما بپذیرید که نقطه ضعف هایی هم بود. اینکه هر چی از نمازم مونده خودم جوابشو پس میدم خلاف حرف دین هستش هرچند که بخواد به شوخی مطرح بشه. امیدوارم در پناه خدا سربلند بشید.